Ներմուծման մենաշնորհների հաղթահարման հիմնական մոտեցումները
Կառավարության վերջին նիստում մենաշնորհների դեմ պայքարի վերաբերյալ Վարչապետի ելույթը հիմնականում ուղղված էր ներմուծման խնդիրների բարելավմանը, որը հիմնվելու է 5 հիմնական դրույթների վրա, մասնավորապես՝
- ներմուծման գործընթացի կազմակերպման ուղեցույցի կազմում և հանրայնացում,
- ներմուծման գործընթացի խիստ վերահսկողության համակարգի ներդնում,
- գործարարների կողմից առաջարկությունների բազայի ստեղծում և կյանքի կոչում,
- ներմուծման արարողակարգի պարզեցում,
- խոշոր գործարարների ազդեցության սահմանափակում մաքսային ձևակերպմումից մինչև վերջնական սպառողին հասցնելու ամբողջ գործընթացում։
Անշուշտ բոլոր ներկրող գործարարներն էլ բավականին լավ տեղեկացված են ներմուծման գործընթացից, տիրապետում են անհրաժեշտ փաստաթղթերին և իրազեկ են իրենց իրավունքներին, սակայն ձեռքի տակ ունենալով նոր մշակված ուղեցույցները, կկարողանան ավելի լավ պաշտպանել իրենց իրավունքները, անհրաժեշտության դեպքում բարձրաձայնել մաքսային մարմինների կողմից իրականացվող չարաշահումները:
Իսկ ներմուծման նոր մշակվող արարողակարգը պետք է լինեն պարզ և հստակ ձևակերպված և զերծ լինի մեր օրենսդրությանը բնորոշ «խառնաշփոթ և հակասական» ձևակերպումներից, որն էլ հենց կոռուպցիոն հոսքերի աղբյուրն է, այլապես ոչ մի բան չի փոփոխվի:
Կարևոր է նաև գործարարների վրա օրինական և ոչ օրինական այլ բացասական երևույթների չեզոքացումը, որի համար նոր լուծումներ և մոտեցումներ են պետք:
Կարևոր է նաև հենց անմիջապես փոքր և միջին գործարարների կողմից հնչող առաջարկությունների նկատմամբ Կառավարության կողմից ականջալուր լինելու մեխանիզմների ձևավորումը, այսինքն «գործարարների կողմից առաջարկվող լուծումները» պետք է առաջնային լինեն «չինովնիկական լուծումների» նկատմամբ: Որպես բարի կամքի դրսևորում, լավ օրինակ կլիներ առաջին հերթին սահմանին «հսկիչ գների» պրակտիկայից հրաժարումը:
Կարելի ասել, որ սա դեռևս մենաշնորհի և կոռուպցիայի դեմ պայքարի «հետախուզական փուլն է», որտեղ Հովիկ Աբրահամյանը փորձում է ամբողջական պատկեր կազմել բոլոր կոռուպցիոն և ստվերային հոսքերի երաբերյալ:
Իսկ վերջում, ավելացնենք, որ մրցակցության պաշտպանությանը և մենաշնորհների դեմ պայքարին ուղղված քայլերը որքան էլ շարունակվեն, միևնույն է չեն կարող մեծ արդյունավետություն ունենալ, առանց գործող տնտեսական համակարգը արմատապես փոփոխելու, իսկ դր ափոփոխությունը միգուցե մի քիչ դանդաղ, սակայն կայուն ընթացքի մեջ է:
