Մինչդեռ քեզ ես սիրում էի շատ ավելի, քան քո ոչ-գոյությունը ծածկող շամանդաղը…
Առաջինհրաժեշտ` նորուղղագրությամբեւերբեմնկետադրությամբ Հեռացող* ինձ համար աննկատ էր հոսանքը։ Մեղմածոր նույն պատկերն է իմ շուրջը։ (Սա արդեն աղերսանք էր։) Ինչ հապճեպ ընտրվեց ապրելու-ապրելու ժամանակը. Մայր իմ, դու երազում էիր, որ սա ինձ հետ կատարվի, եւ ահա` ես մենակ եմ։ Մ՞իթե կար։ Միթ՞ե ես այդ ամենը տեսել եմ։ Աստղաքայլ քարանձավն, ու Ճերմակը եւ Սեւը… Նախնական մոլեխինդը […]