Խիղճ ունեցեք ու լաչառություն մի արեք. Ժամանակ
Փոխվարչապետ Տիգրան Ավինյանի հիմնադրած «Իրիգեյթ» ՍՊԸ-ն չրի արտադրությունը զարգացնելու համար այս տարի մոտ 35 հազար ԱՄՆ դոլար դրամաշնորհ է ստացել Գյուղատնտեսության զարգացման հիմնադրամից: Ընկերությունը հիմնադրվել է 2011 թվականի ապրիլի 30-ին: «Իրիգեյթ» ՍՊԸ-ի տնօրենը Արմեն Մարտիրոսի Ավինյանն է, որը փոխվարչապետի հայրն Է: ՍՊԸ-ն գրանցված է այն հասցեում, որտեղ հաշվառվսւծ է Տիգրան Ավինյանը: Փոխվարչապետը ընկերության մասնակիցների ցանկից դուրս է եկել 2018թ. հունիսի 5-ին՝ պաշտոնը ստանձնելուց որոշ ժամանակ հետո: Այժմ «Իրիգեյթ» ՍՊԸ-ի 100 տոկոս բաժնեմասը պատկանում է Դավիթ Արմենի Ավինյանին, որը փոխվարչապետի եղբայրն է: Դավիթ Ավինյանը պլաստիկ վիրաբույժ է:
Սրանք տվյալներ են, որ վերցված են պետռեգիստրից ու հիմնավորում են, որ պետական դրամաշնորհ ստացած ընկերությունը փաստացի պատկանում է հենց Տիգրան Ավինյանին:
Բնականաբար, արդեն հնչել է նաեւ փոխվարչապետի գրասենյակի պատասխանը. նրա մամուլի քարտուղարը ֆեյսբուքյան էջում փորձել է իրավիճակը հարթել այն պարզաբանումներով, որ երկու տասնյակից ավելի ընկերությունների շարքում Տիգրան Ավինյանի ընկերության դրամաշնորհ ստանալը չի պարունակել որեւէ մութ բան:
Իրականում փոխվարչապետի խոսնակի այս պարզաբանումն ավելի խոցելի է դարձրել Տիգրան Ավինյանին, որովհետեւ նա նախ՝ իր բիզնեսի համար պետական միջոցներից գումար է ստացել նախկին համակարգի ներկայացուցիչների ձեռագրով, ապա նույն ստանդարտ ձեւակերպումներով էլ հասարակությանը հիմնավորել է, որ «թղթերով ամեն ինչ կարգին» է:
Իրականում թափանցիկ գործընթացի մասին Ավինյանի խոսնակի պարզաբանումները գրոշի արժեք չունեն, որովհետեւ փաստն այն է, որ Ավինյանին կամ նրա ընտանիքին պատկանող բիզնեսը պետական դրամաշնորհ է ստացել այն պահին, երբ վերջինս արդեն փոխվարչապետ էր: Նույն տրամաբանությամբ կարող ենք ենթադրել, որ նույն բիզնեսով զբաղվող տասնյակ ընկերություններ նման «պատվի» չեն արժանացել, որովհետեւ դրանց տերերը փոխվարչապետ չեն կամ չունեն պետական լծակներ:
Նույնիսկ հակված ենք անկեղծորեն հավատալու Ավինյանի փաստարկներին, սակայն այդ պարագայում խախտելու ենք կարեւոր մի սկզբունք՝ ջնջելու ենք այն սահմանը, որը գոյություն ունի հին ու նոր Հայաստանների միջեւ, ու ամեն ինչին վերաբերվենք մինչհեղափոխական ստանդարտներով: Կասկածից վեր է, որ ժամանակին Ռոբերտ Քոչարյանի ու Սերժ Աարգսյանի մերձավորները նույնպես իրենց բիզնեսների համար պետական փողեր են ստացել ընթացակարգի համաձայն, այլ խոսքով՝ ֆորմալ առումով պահել են օրենսդրության պահանջը:
Սակայն դա ոչ մի կապ չունի, մենք այդ տարիներին խոսել ու գրել ենք կոռուպցիայի ու հովանավորչության մասին, որովհետեւ հակակոռուպցիոն պայքարի մշակույթը ենթադրում է, որ պետական պաշտոնյան իրավունք չունի նպաստելու իր ու մերձավորների բիզնեսի ծաղկմանը, հարստացմանը:
Ամեն ինչ սկսվում է նման փոքր գործարքից, հետո այդ ամենը վերածվում է ավելի մեծ շղթայի: Այն, ինչ արել է Տիգրան Ավինյանը, ուղղակիորեն հակասում է հեղափոխության համատեքստին, Նիկոլ Փաշինյանի հակակոռուպցիոն կոշտ, անզիջում հռետորաբանությանը: Եթե վարչապետը քանիցս հայտարարում է, որ որեւէ ներում, բեկում չի լինելու կոռուպցիոն դրսեւորումներին ու հովանավորչությանը, սակայն նրա մերձավոր թիմակիցն իր բիզնեսի համար պետությունից 35000 դոլար դրամաշնորհ է պոկում, ապա ստիպված ենք արձանագրել, որ ոչ նոր Հայաստանն է բացառիկ եւ ոչ էլ նրա առաջին իշխանության ներկայացուցիչներն են «հրեշտակ»:
Թերեւս այսքանը՝ այն հույսով, որ Ավինյանը ստեղծված տհաճ իրավիճակը շտկելու ավելի համարժեք լուծում կգտնի՝ բոլորիս վստահեցնելով, որ նոր Հայաստանը բացառիկ է:
Այլ հրապարակումներին ծանոթացեք թերթի այս համարում:
