Սաստիկ ցրտերի պատճառով Գյումրիում վիճակը չափազանց ծանր է
Այսօր ժամանակ գտա և թերթեցի նախորդ երկու ամիսներին «Շիրակ կենտրոնի» կողմից վառելափայտ ստացած ընտանիքների ցուցակները: Ավելի քան 1000 ընտանիքի, կամ 4-ից 4,5 հազար մարդու տրամադրել ենք մոտ կես խորանարդ մետր վառելափայտ՝ յուրաքանչյուրին: Մի 200 ընտանիքի էլ 2-3 անգամ: Այս ցուցակներում ներառված չեն ավելի վաղ, նույնիսկ ամռան ամիսներին քանդված դոմիկների փայտից բաժին ստացած ընտանիքների անունները: Ստացվում է դեկտեմբեր ամսին մեր գրասենյակ են այցելել ավելի քան 3000 մարդ, որոնց մեծ մասի հետ անձամբ հանդիպել և զրուցել եմ: Յուրաքանչյուր օր, 8-ից 10 ժամ լսել և խոսել եմ, ամեն օր մոտ երկու ժամ լացակումած պատմություններ, մեկ-երկու ժամ հայհոյանք և գրեթե նույնքան էլ անեծքներ` իշխանությունների և հազարումի այլ հասցեներով: Բայց այդ ամենին, ինչպես ասում են, ըմբռնումով եմ մոտեցել: Փորձել եմ մարդկանց ընդհատել, հատկապես այն դեպքերում, երբ օրհնանքներ և շնորհակալություններ են հայտնում մեր հասցեին:
Նախորդ ամիսը ահավոր ցուրտ էր, իսկ համատարած աղքատությունն ու գործազրկությունն էլ իրենց սև գործն արել են: Իհարկե մեր կողմից բաժանված ավելի քան 700 խորանարդ մետր փայտի որոշ մասն էլ համարում եմ «կորած»: Սովորաբար, մասսայական բաժանումների ժամանակ, միշտ էլ մարդիկ են հայտնվում, ովքեր փորձում են առիթից օգտվել և մի բան թռցնել, երբեմն էլ աննպատակ: Աստված, նաև իրենց հետ:
Երբեմն-երբեմն վառելափայտի բաժանման գործընթացը դառնում է անկառավարելի, հատկապես այն դեպքերում, երբ տարբեր կառույցների և անհատների կողմից մարդկանց մասսայաբար ուղորդում էին դեպի մեր գրասենյակ:
Հիմա շատերը իրենց վառարաններում այրել են մեր հավատարիմ գործընկերների աջակցությամբ ձեռք բերած և բաժանած վառելափայտը:
Սովորաբար մարդիկ գերագնահատում են մեր հնարավորությունները և սխալ պատկերացում ունեն, մտածում են, թե «Շիրակ կենտրոնը» մի անսպառ շտեմարան ունի, ուր ամեն պահ կարող են գալ և անհրաժեշտ օգնությունը ստանալ:
Ինչևիցե, այս պահին ես գերադասում եմ անդրադառնալ միայն վառելափայտի բաժանման մեր ամենամյա ձեռնարկին, իսկ բարեգործական այլ ծրագրերի մասին հետագայում, երբ հարմար առիթ գտնեմ: Միայն մի բան ասեմ, ունենք մի քանի բարեգործական ձեռնարկներ, որոնք տարբեր պատճառներով նույնիսկ չենք լուսաբանում: Օրինակ, երեխաներին գրենական պիտույքներով և հագուստներով աջակցություն, սննդամթերքի բաժանում, ոջլոտության դեմ պայքար և այլն: Նաև այն պատճառով, որ սոցկայքերում, մեր էջին հետևողների մի ստվար զանգված է հայտնվել ու երբ որևէ լուսանկար, կամ տեղեկություն ենք հրապարակում, անմիջապես սկսում են զանգել, գալիս են մեր գրասենյակ՝ պահանջկոտ կեցվածքով:
Հիմա անդրադառնամ բուն թեմային, դեռևս ցուրտ ձմեռ է, իսկ գարնան գալուն դեռ բավականին ժամանակ կա: Հարյուրավոր մարդիկ վառելափայտի կարիք ունեն, ցրտերին դիմակայելու այլ միջոց չունեն: Բազմաթիվ ընտանիքներ էլ, սաստիկ ցրտերին դիմակայելու նպատակով նույնիսկ իրենց տան գույքն են ջարդել ու վառել: Չմոռանանք, որ Գյումրիում հազարավոր անապահով ընտանիքներ կան, որոնց կացարանները գազաֆիկացված չեն: Այդ ընտանիքներից շատերն էլ չեն կարողանում ինքնուրույն լուծել ձմռան ջեռուցման խնդիրը: Նրանցից շատերին, իրոք մեր բոլորի աջակցություն է անհրաժեշտ: Միայն «Շիրակ կենտրոնի» ուժերով հնարավոր չէ հաղթահարել այս խնդիրը: Ուստի կոչ եմ անում իշխանություններին, պետական ու ոչ պետական կազմակերպություներին, ձեռներեցներին և առհասարակ բարի կամքի տեր բոլոր մարդկանց, …. Եկեք օգնենք կարիքի մեջ գտնվող մարդկանց, որպեսզի այս սաստիկ ցրտերին կարողանան իրենց կացարաններում փոքրիշատե ջերմություն ապահովել:
Վահան Թումասյան
