Կրկեսի օրենքո՞վ. Իրատես
Կառավարությունում խաչակնքել դեռ չեն սովորել, մինչդեռ արժեր: Հատկապես վարչապետի հարցերին պատասխանելուց առաջ, որ հավատա ու հասկանա, որ հարցեր չտա ու խոսելիս չլռեցնի: Ֆինանսների նախարար Վարդան Արամյանը երեկ ասաց, որ պետական պարտքը ՀՆԱ-ի հանդեպ 2014-2015-ի 43,7 %- ից 2016-ին կհասնի 54,4 %-ի: Աղետ չէ, բայց ռիսկային շեմ է, երբ պետությունը կարող է համարվել անվճարունակ, ուստի կառավարությունը որոշել է 2017-ի պետական բյուջեի ծախսը նվազեցնել 100 միլիարդ դրամով: Գտնված քայլ է միանշանակ:
Բայց ելք չէ, ելքը տնտեսություն աշխատեցնելն է, կամ «սարքելը»: Կառավարության կառուցվածքը փոխեցին, նախարարներին փոխեցին, հարկերը փոխում են, ներդրումներն ավելանալո՞ւ են: Ստվերն արևերե՞ս է դուրս գալու:
Բանկերն սկսելու են անտոկոս վարկե՞ր տալ վարչապետին հանդիպելուց հետո, հետո էլ փակելու են դռներն ու գնան տո՞ւն: Արտադրության համար փող է պետք, իսկ փող չկա: ՌԴ նախագահն ասում է ապրեք ձեր ՀՆԱ-ի 10 % աճով, դուք Բելառուսը չեք, որ ինչ ուզի ստանա: Բրյուսելն ու Վաշինգտոնը չեն ասում` չկա, ասում են պայման կա կոռուպցիան վերացրեք, իրական քաղաքական ու տնտեսական բարեփոխումներ արեք, սովորեք ունեցածը կառավարել:
ՈՒ ի՞նչ: Կա փրկություն օլիգարխիան սկսում է երկիրը պահել, որ ինքն իրեն փրկի: Չի՞ ուզում կամավոր: Կա կրկեսի օրենքը: Չի՞ վախենում կրկեսից, մանավանդ Գագիկ Ծառուկյանն էլ վերադարձի սկզբին է: Կվախենա, եթե մթնոլորտ փոխվի: Իսկ մթնոլորտի փոփոխության համար էդուարդ Շարմազանովն ասել է ինչ անել:
Մանրամասներին ծանոթացեք թերթի այս համարում:
